(Ті) арасынлагы айырмашылығымен аныкталады. Парникті эффект парникті газдары бар, спектрдің инфракызыл бөлігіндегі сәу- леленуді сіңіретін тыгыз атмосфералы планеталар ушін маңызды. Парникті эффектінің нэтижесінде планетаның полярлық жэне экваториалдык аймактарындағы, күндізгі жэне түнгі темпера- турапык қарама-карсылык (контраст) катты білінбейді (төменгі кестеде температура Кельвинмен берілтен. Ттах - экватордагы түс кезіндегі орташа максималды температура, Tmin - орташа ми- нималды температура). Планетаның беткі температу расына парникті эффектінің әсері- нің деңгейі (атмосфераның огітикалық калыңдыгы <1 жағдайда) парникті газдардың оптикалык тығыздығына және сәйкесінше, олардың планета бетіндегі парциалдык кысымына байланысты. Сондыктан парникті эффект (ДТ) атмосферасы тыгыз планетада анык байкалады (Венерада ~ 500 К). Ю-кеспхе Планеталардагы парникті эффектінін мөлшері (American Geophysical Union мәліметтері бойынша, 2006 ж.) Планета Планета бетіндегі атмосфералык кысым. атм. СО. концентрациясы. % Рс02, атм. дт Венера -93 - 96,5 - 89,8 504 Жер 1 0,038 0,038 39 Марс - 0,007 95,72 - 0.0067 8 Қазіргі таңда Жер беті температурасының жоғарылауы анык құбылыс. Ал оның себептері туралы пікірлер көп екені де белгілі. Көпшілік ғалымдардың айтатыны - болып жаткан климаттың өзгеруіндегі өзгерістердің бэрін парникті эффектімен, яғни жер атмосферасының орта жэне ұзын сәуле толкындары үшін эртүрлі дәрежедегі мөлдірлігіне, тұныктығына байланысты. Планетаның кызған беті жэне атмосфера ұзын инфракызыл диапазонда сәулеленеді. Мысалы, Жерде (Ts=300 К) жылу сәулесінің 75% 7,8- 28 мкм диапазонына, Венерада (Ts=700 К) 3,3-12 мкм диапазонына келеді. Жоғарыда айтылгандай, Жер бетіне түсіп кері шагылысқан күн сәулелерінің бір бөлігі атмосферадағы су парларымен, көмір
RkJQdWJsaXNoZXIy MTExODQxMg==