«Жасыл революция» халықтардың азық-түлікке деген сұра- нысын канагаттандырғанымен, көптеген жағымсыз жагдайларға: топырақтың деградацияға үшырауына, ауыл шаруашылығы өнім- дерінің төмендеуіне және т.б. алып келді. Минералды тыңайткыштар мен пестицидтерді көптеп колда- нудың барысында экологиялык мэселелер туындады. Егін шаруа- шылығының қаркынды дамуы топырактағы су режимін бұзып, нәтижесінде масштаб™ түрде топырактьщ тұздануы мен шө- лейттену процесі жүре бастады. Топырактьщ ауыр металдармен ластануына алып келетін мыс жэне күкірт препараттары XX ғасырдың ортасына карай ароматты, гетероциклді, хлор жэне фосфорорганикалык қосылыстармен (карбофос, дихлофос, ДДТ жэне т.б.) алмастырыла бастады. Ескі препараттарға Караганда бүл косылыстар химиялык өңдеуге жүмсалатын мөлшердің азаюына алып келгенімен ыдырау мерзімі ұзак, әлдекайда түракты косылыстар болып шықты. Мысалы, ДДТ қосылыстары Антаркти- дадағы жануарлар организмінен табылған. Сондыктан соңгы кезде мүндай түракты, ыдырау мерзімі ұзак препараттарды пайдалануға тыйым салынған. 80-ші жылдардың ортасынан бастап ғалымдар, егер ауыл шаруашылыгы антропогендік энергияны дэл осылай жұмсай берсе екінші «Жасыл революцияның» болатыны туралы айта бастады. Оньщ негізінде - ауыл шаруашылык дакылдарын, мал шаруашылыгы өнімдерін экологиялык технология бойынша өңдеуге ауысу принциптері жатыр. Селекционерлер «рекордшыл» сорттарға Караганда қолайсыз жағдайларда, тыңайтқыштың аз мөлшерінде, арам шөптерге, зиян- кестерге және ауруларға шыдамды біршама жоғары өнім беретін сорттарды шығаруға ауыса бастады. Бүл үшін жергілікті мәдени өсімдіктер популяциясы кеңінен колданылуда. Екінші «Жасыл революцияның» бір бағыты, экожүйелерге антропогендік эсердің салдарларымен күресетін «экологиялык таза» эдістерді қолдану. Ал негізінен - қоршаған ортаға әсерді мейлінше азайту, антропогендік энергияны төмендетіп, өсімдіктер зиянкестерімен күресуде биологиялық эдістерді пайдалану болып табылады.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTExODQxMg==