бауыр (майлы өкпеге қосып жеуге жақсы. Оны қатырмай пісіреді, қуырады); көк бауыр (талақ деп те алады. Малдың қарнына жабысып тұрады, асып та, қуырып та жейді); бауырет (ірі малда бөлек сьшып алынады, асып, қақтап жеуге, қуыруға, содан соң жөргемге қосуға пайдаланылады); бүйрек (балалар сыбағасы саналады); үлтабар (ұсақ малдың таңдаулы, ең майлы мүшесі); царта (жьшқы етінің таңдаулы мүшесінің бірі); қима (сиырдың майымен айналдырып, шумақтаған тоқ ішегі); тоц ішек (оның ет, шажырқай қосып өрмелеген түрін «жөргем» дейді. Тоқ ішектің соңғы ұшы майлы болады, бірақ қонақтың табагына салынбайды); ащы һиек (өкпе-бауырга қосып қуырылады); желін (бойдақ немесе ту малдарда майлы келеді, шап майымен бірге алынады, майлы мүшесі түздап, сүрленеді, қонаққа беріледі); цом (түйе өркешінің төменгі жағына бітетін май, өркеш сияқты бағалы саналады); қарын (қойдың етімен бірге табаққа түседі, куырылады да). Жылқы қарыны карта орнына да жүреді. Сиырда жалбыршақ қарын, жылқыда таз қарын деген болады, олар оншама бағалы саналмайды; өкпе (қуырдаққа жарамды, ол көп қайнатуды тілейді, қонақтың табагына салынбайды); сирақ (қой-ешкінің (кейде тайыншаның) сирағын үйтеді, сирақ сорпасынан дірілдеуік жасайды); бүйен (ертеректе май, ет тығып, түйрек, әсіп, меңіреу, жүмыр дейтін тамақгар жасалған, қазіргі уақытта мүны көбінесе қазы айналдыруға, шүжық тығуға пайдаланады); Қазы-қарта және оларды айналдыру Тарихи деректерге қарағанда қазы - қарта айналдыру, шүжық жасау әдісі қазақ халқында ертеден қалыптасқан. Қазақша қазы айналдыру әдісі мынадай: жылқының екі жақ сүбе қабырғасын екі бөлек алып, 5 - 7 сағат іліп қойып сорғытады. Қазы айналдыратын ішекті бірер сағат түзды суға салып қояды. Айналдыратын қазы мен шұжыкгарға қатты ағаш жаңқагіарынан,
RkJQdWJsaXNoZXIy MTExODQxMg==